Tijdens een sessie vertelt de dame die bij mijn paard Philo staat, over het doel wat ze wil bereiken. Er zit nogal wat spanning op dit onderwerp! Ze praat er eigenlijk nooit over, houdt het altijd voor zichzelf, dus ik vraag hoe het voor haar is er nu zo open over te praten. Philo heeft ondertussen de hele tijd stokstijf stilgestaan, maar opeens begint hij te smakken.
Een interessante setting waar ik mooi op in kan haken, maar in dit geval wil ik het hebben over het smakken. Want waarom begon Philo opeens te smakken, precies op dit moment?
Zoals je misschien al op de website hebt gelezen, zijn paarden echt briljant in het aanvoelen en overnemen van spanning. Wij mensen zetten deze spanning vaak vast in ons hoofd en in ons lijf, met alle gevolgen van dien. Maar je wil natuurlijk van die spanning af! Wij doen dat op de volgende manieren, namelijk door te:
- Huilen
- Trillen
- Zweten
- Of door onze blaas, darmen, of maag te legen (om het maar een netjes te houden)
Paarden laten spanning veel makkelijker los dan wij. Ze voelen het aan, nemen het over en laten het daarna direct weer los. In de kudde nemen ze, totaal natuurlijk, de spanning van elkaar over. Maar zelf kunnen ze ook een flinke portie spanning loslaten! Zij doen dit onder andere door te:
- Smakken
- Gapen
- Rollen
- Mesten
Dus wat doet een paard dat in een sessie staat te smakken? Dat heeft 9 van de 10 keer spanning van ons overgenomen en is dat aan het loslaten. Dit wordt ook wel eens 'afkauwen' genoemd. Het smakken zelf is dus geen teken van ontspanning, maar een weg naar de ontspanning toe.
Vaak is dit een moment in een sessie waarop iemand opeens een ingeving heeft gekregen, of er een verschuiving plaats heeft gevonden in het gevoel, emoties die veranderen (opeens een gevoel van opluchting, verdriet, blijdschap, you name it). In dit geval gaf de dame eindelijk toe aan wat ze echt wilde, het luchtte haar op om erover te praten. Philo voelde dat er iets bij haar gebeurde, dat er een verandering plaatsvond en reageerde hierop door de spanning over te nemen en los te laten: door te smakken. Je zou dit ook kunnen zien als een bevestiging, of een aanmoediging, er komt namelijk iets in beweging!
Wanneer je een 1-op-1 gesprek met iemand zou hebben, is zo'n super subtiele verandering in iemands gevoel bijna niet waar te nemen. Soms is de persoon zelf zich er ook niet eens van bewust. Daarom is het zo ontzettend fijn om het paard als 'tool' in te kunnen zetten. Smakken onbeleefd? Nee hoor, graag zelfs! ;)